I tak wróciłam wspomnieniami do fragmentu mojej wiedeńskiej historii...

-
W Wiedniu mieszkaliśmy z moim mężem i pracowaliśmy w biurze architektonicznym trzy lata. Na początku oczywiście byliśmy oczarowani pięknem tego miasta. Nasze biuro mieściło się w samym centrum tuż przy operze i jednocześnie na wprost pięknego parku. Delektowaliśmy się urokiem przepięknego Wiednia każdego dnia. Niestety po kilku latach mieszkania i pracy we Wiedniu przyznam szczerze, że trochę nam spowszedniał . Może brakowało tam najbardziej spontaniczności, otwartości, troszkę szaleństwa u 'uporządkowanych' Austriaków. Z ogromną radością wróciliśmy do przepięknej Łodzi.

Właśnie z wycieczki z Wiednia wróciła moja przepiękna, młoda koleżanka. Wygląda tak cudnie malarsko we wnętrzach pięknego pałacu w Schonbrunnie.






Reszta zdjęć z cudownej wycieczki do Wiednia. Zachęcamy do odwiedzenia tego pięknego miasta.
 

Pomnik Mozarta 



 Katedra św. Szczepana


Belveder 


Kolumna morowa 


Parking dla dorożek :) 





 Ring wiedeński 




I tak wróciłam wspomnieniami do fragmentu mojej wiedeńskiej historii... 

Obraz Marioli Świgulskiej nawiązujący do Wiedeńskiej secesji :)


Zdjęcia robiła Kamila Kozub :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Salvador Dali powiedział podobno „wyklułem się z jaja”. Patrząc na obrazy artysty nie trudno dostrzec, że był to motyw bardzo lubiany i często stosowany przez twórcę.

-
Obraz
O jajach Salvador Dali, Geopolityczne dziecko obserwujące narodziny nowego człowieka , 1943.     Salvador Dali, Alegoria amerykańskiego Narodzenia , 1943 Jaja absolutny cud natury dający zaczątek istnienia... Tak było... dopóki człowiek przebiegły nie zaczął masowych hodowli kur w urągających człowieczeństwu holokaustach dla kur. Bo czyż jeśli ptak, który ma skrzydła jest w klatce w której ledwo może się przekręcić często bez piór, bo po co hodowcom pióra, sprawiają tylko kłopot po zabiciu ptaka na mięsa. Podobnież padłe współtowarzyszki niewoli są zjadane. Jak takie jaja mają nam dać wspaniałe składniki odżywcze, gdy kura znosi je w stresie absolutnym ogłupiona chorym jedzeniem napakowanym antybiotykami żeby jakoś przetrwać w krainie zła. Dlaczego tak bardzo przejmuje nas zło wyrządzone przez hitlerowców w holokaustach? a sami robimy to zło komuś słabszemu, kto nie ma szansy na obronę... no może tylko taką, że przekazuje nam cały ból, stres w jajk...
Czytaj więcej

Znasz jakieś stereotypy o artystach?

-
Obraz
 Generalnie: Wszystko, co myślicie o artystach, to prawda, ale nie do końca :) Nie wolno generalizować, każdy jest inny, bla, bla... Ale pozwólcie, że przybliżę wam ogólne tendencje. Zwłaszcza tym z was, którzy nie mieli jeszcze przyjemności się zetknąć ze środowiskiem twórczym, za to mieli okazję nasłuchać się obiegowych opinii. Nadchodzi czas prawdy :) Powiem wam, jak to wygląda z mojej perspektywy. Siedzę w kulturze od paru lat. Najpierw w szkole artystycznej, później w pracy, w galeriach, na wernisażach i zupełnie prywatnie - codziennie obcowałam ze sztuką i twórcami. I ze sobą samą. W końcu też mam dyplom i nawet trochę maluję. I nauczyłam się kilku rzeczy. 1. Artyści są rozchwiani emocjonalnie W różnym stopniu, ale tak. Ogromna wrażliwość na bodźce, wyczulone zmysły, bogate życie uczuciowe - to wszystko cechy charakterystyczne dla osobowości twórczych. Czasem człowiek zastanawia się czy to jeszcze wrażliwość, czy już borderline :) Charakterystyczne są...
Czytaj więcej

Madera - wymarzone miejsce na wakacje

-
Obraz
W poprzednim wpisie zakończyłam o tym, że uwielbiam wędrować a oto powód. Otóż największą przyjemnością jest dla mnie poznawanie. Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne RADOŚĆ POZNAWANIA Madera, fot. archiwum prywatne A poznaje TAM wszystko, psy ujadające, przejechane węże czy żmije, rodzinne rezydencje ogromnych szczurów [na przykład na wyspie Korfu, gdzie szczury są  wielkości królików (a ja mam ogromną fobię na myszki i szczury) więc przemierzanie ich rezydencji było i jest dla mnie dużym wyzwaniem]…  Madera, fot. archiwum prywatne Tak też myślałam w Dubaju, gdzie bardzo duże odległości przemierzałam pieszo, często nocą, często w strachu czy „się nie pogubiłam?” Czasami biegnąc, bo bałam się, że jest już bardzo późno i może być niebezpiecznie w kraju muzułmańskim. … Jednak moja „ciekawość świata” i upartość, że dam radę „dojść sam...
Czytaj więcej