Ciało i dusza

-


Czy przeznaczeniem ciała i duszy jest pozostawać w konflikcie?

Ten obraz nie jest odpowiedzią. Ten obraz jest opowieścią.
To jest obraz o szukaniu. O szukaniu wewnętrznego, sycącego światła, którym można karmić ciało. O szukaniu duchowości, także poprzez fizyczność.

Sylwetka długowłosego mężczyzny uchwycona jest w pozie medytacyjnej, czy raczej w pozycji seksualnej? Chwytające go kobiece dłonie chcą czerpać z jego wewnętrznego blasku, czy jedynie sycić się dotykiem jego nagiej skóry? A może nie sposób tego rozgraniczyć? Czy seks również może być medytacją? Dzieło ma wiele warstw, zarówno tych symbolicznych, jak i tych położonych pędzlem na płaszczyźnie. Nakładanie na siebie laserunkowych sylwetek zaciera granice, między tym co realne, a tym, co duchowe. Między tym co "z krwi i kości", a tym, co metafizyczne.
Wychodzenie poza ramy sylwetki, rozmyte relacje między obiektem, a tłem, gradienty kolorów, są również formalnym wyrazem poszukiwania w sferze przekraczania granic własnego ciała. Aktu transgresji, którego można dokonać dwojako - poprzez praktykowanie medytacji, astralnych podróży i innych form duchowości, lub przez seksualne wniknięcie w granice innego ciała. 

 Emilia Dadan

Popularne posty z tego bloga

Salvador Dali powiedział podobno „wyklułem się z jaja”. Patrząc na obrazy artysty nie trudno dostrzec, że był to motyw bardzo lubiany i często stosowany przez twórcę.

-
Obraz
O jajach Salvador Dali, Geopolityczne dziecko obserwujące narodziny nowego człowieka , 1943.     Salvador Dali, Alegoria amerykańskiego Narodzenia , 1943 Jaja absolutny cud natury dający zaczątek istnienia... Tak było... dopóki człowiek przebiegły nie zaczął masowych hodowli kur w urągających człowieczeństwu holokaustach dla kur. Bo czyż jeśli ptak, który ma skrzydła jest w klatce w której ledwo może się przekręcić często bez piór, bo po co hodowcom pióra, sprawiają tylko kłopot po zabiciu ptaka na mięsa. Podobnież padłe współtowarzyszki niewoli są zjadane. Jak takie jaja mają nam dać wspaniałe składniki odżywcze, gdy kura znosi je w stresie absolutnym ogłupiona chorym jedzeniem napakowanym antybiotykami żeby jakoś przetrwać w krainie zła. Dlaczego tak bardzo przejmuje nas zło wyrządzone przez hitlerowców w holokaustach? a sami robimy to zło komuś słabszemu, kto nie ma szansy na obronę... no może tylko taką, że przekazuje nam cały ból, stres w jajk...
Czytaj więcej

Znasz jakieś stereotypy o artystach?

-
Obraz
 Generalnie: Wszystko, co myślicie o artystach, to prawda, ale nie do końca :) Nie wolno generalizować, każdy jest inny, bla, bla... Ale pozwólcie, że przybliżę wam ogólne tendencje. Zwłaszcza tym z was, którzy nie mieli jeszcze przyjemności się zetknąć ze środowiskiem twórczym, za to mieli okazję nasłuchać się obiegowych opinii. Nadchodzi czas prawdy :) Powiem wam, jak to wygląda z mojej perspektywy. Siedzę w kulturze od paru lat. Najpierw w szkole artystycznej, później w pracy, w galeriach, na wernisażach i zupełnie prywatnie - codziennie obcowałam ze sztuką i twórcami. I ze sobą samą. W końcu też mam dyplom i nawet trochę maluję. I nauczyłam się kilku rzeczy. 1. Artyści są rozchwiani emocjonalnie W różnym stopniu, ale tak. Ogromna wrażliwość na bodźce, wyczulone zmysły, bogate życie uczuciowe - to wszystko cechy charakterystyczne dla osobowości twórczych. Czasem człowiek zastanawia się czy to jeszcze wrażliwość, czy już borderline :) Charakterystyczne są...
Czytaj więcej

Madera - wymarzone miejsce na wakacje

-
Obraz
W poprzednim wpisie zakończyłam o tym, że uwielbiam wędrować a oto powód. Otóż największą przyjemnością jest dla mnie poznawanie. Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne Madera, fot. archiwum prywatne RADOŚĆ POZNAWANIA Madera, fot. archiwum prywatne A poznaje TAM wszystko, psy ujadające, przejechane węże czy żmije, rodzinne rezydencje ogromnych szczurów [na przykład na wyspie Korfu, gdzie szczury są  wielkości królików (a ja mam ogromną fobię na myszki i szczury) więc przemierzanie ich rezydencji było i jest dla mnie dużym wyzwaniem]…  Madera, fot. archiwum prywatne Tak też myślałam w Dubaju, gdzie bardzo duże odległości przemierzałam pieszo, często nocą, często w strachu czy „się nie pogubiłam?” Czasami biegnąc, bo bałam się, że jest już bardzo późno i może być niebezpiecznie w kraju muzułmańskim. … Jednak moja „ciekawość świata” i upartość, że dam radę „dojść sam...
Czytaj więcej